Chachani, een adembenemend mooie klim (deel 1/2)

Toen mijn vriendin Maartje en ik halverwege 2012 onze reis door Zuid-Amerika gingen plannen kwamen we steeds op een terugkerend thema; een zesduizender beklimmen! Kunnen we het aan? Welke spullen hebben we nodig? Moeten we trainen? En in welke land willen we een poging wagen?

Er waren verschillende mogelijkheden en ons oog viel op Chachani, een reus in het zuiden van Peru. Inmiddels waren we al drieëneenhalve maand onderweg op dit heerlijke continent en vonden we dat we inmiddels genoeg kilometers in de benen hadden om een serieuze poging te wagen. Naast de 25 kilometer die gelopen moest worden in het donker en met temperaturen die ver onder het vriespunt lagen zou de hoogte de grootste uitdaging worden. De afgelopen 6 weken waren we constant op redelijk hoogte, schommelend tussen 3.000 en 5.200 meter. Kortom we hoopten aardig geacclimatiseerd te zijn hierdoor maar helemaal zeker weten doe je dat nooit.

In de weken voordat we aan onze klim zouden beginnen spraken we onderweg met verschillende mensen die ook een poging gedaan hadden. De één in Bolivia, de ander weer in Peru. Geen van al deze mensen kon ons een succesverhaal vertellen…. helaas. Dit gaf ons geen goede hoop maar wij waren van plan het anders aan te pakken.

Iedereen die we spraken had de klim in twee dagen gedaan. De eerste dag naar 5.100 meter om daar in het basiskamp de nacht door te brengen om vervolgens halverwege de nacht aan de klim naar 6.090 meter te beginnen. De achterliggende gedachte is dat het minder zwaar is en men dan meer tijd heeft om aan de hoogte en de omstandigheden te wennen.

Wij gingen het anders aanpakken. Door de klim over twee dagen te spreiden hadden wij juist het idee dat je lichaam dus ook meer tijd zou hebben om ziek te worden. Kortom het moest in één dag. Nu nog een gids vinden die met ons mee wilde gaan in dit idee. De gids was uiteindelijk gevonden en de planning kon gemaakt worden. We kozen ervoor om geen andere klimmers mee te nemen want als er dan iemand ziek zou worden de hele groep terug naar beneden zou moeten gaan.

Het plan was gemaakt en de laatste voorbereidingen konden worden getroffen. Op 24 mei 2013 zouden we aan onze tocht beginnen. Rond 00.00 uur zouden we vanuit Arequipa vertrekken richting het basiskamp om daar rond 03.00 uur te ontbijten en kort daarop aan de feitelijke klim te beginnen naar de top. Als alles goed zou gaan zouden we rond 10.30 uur op de top staan! Na dit moment van euforie en waarschijnlijk tranen moesten we onze uitgeputte lichamen nog verder pushen om veilig af te dalen. Rond 14.00 uur zouden we dan bij de auto terug te zijn om vervolgens rond 16.30 uur weer in ons hostel te zijn.

Wordt vervolgd…